کد مطلب:231445
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:298
خروج حضرت رضا از مدینه
مأمون به رجاء بن ابی الضحاك دستور داده بود كه حضرت رضا علیه السلام را از طریق بصره و اهواز و فارس به طرف خراسان حركت دهد. و از راه بغداد و كوفه و قم و بلاد جبل عبور نكند.
در آن هنگام بصره و فارس و شهرهای خوزستان در دست برادران امام رضا بود، اسماعیل بن موسی بن جعفر بر فارس حكومت می كرد و زید بن موسی بر بصره
[ صفحه 78]
و اهواز مسلط شده بود.
فرزندان موسی بن جعفر علیهماالسلام در آن نواحی قدرتی به دست آورده بودند و مردم طوعا و كرها از آنها پیروی می كردند.
شاید مقصود مأمون از آوردن حضرت رضا علیه السلام از این نواحی این بود كه مردم از اطراف اسماعیل و زید پراكنده شوند.
هنگامی كه امام رضا علیه السلام تصمیم گرفت از مدینه به طرف خراسان حركت كند عیالات و اهل بیتش را جمع فرمود و فرمان داد تا بر وی گریه كنند و آن حضرت صدای گریه آنها را بشنود.
سپس دوازده هزار دینار در میان آنها تقسیم كرد، و فرمود: من دیگر به طرف شما مراجعت نخواهم كرد.
بعد از آن در حرم جدش حضرت رسول صلی الله علیه و آله حاضر شد و با آن جناب وداع فرمود و گریه كرد، و به طرف خراسان حركت نمودند.