کد مطلب:231445 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:298

خروج حضرت رضا از مدینه
مأمون به رجاء بن ابی الضحاك دستور داده بود كه حضرت رضا علیه السلام را از طریق بصره و اهواز و فارس به طرف خراسان حركت دهد. و از راه بغداد و كوفه و قم و بلاد جبل عبور نكند.

در آن هنگام بصره و فارس و شهرهای خوزستان در دست برادران امام رضا بود، اسماعیل بن موسی بن جعفر بر فارس حكومت می كرد و زید بن موسی بر بصره



[ صفحه 78]



و اهواز مسلط شده بود.

فرزندان موسی بن جعفر علیهماالسلام در آن نواحی قدرتی به دست آورده بودند و مردم طوعا و كرها از آنها پیروی می كردند.

شاید مقصود مأمون از آوردن حضرت رضا علیه السلام از این نواحی این بود كه مردم از اطراف اسماعیل و زید پراكنده شوند.

هنگامی كه امام رضا علیه السلام تصمیم گرفت از مدینه به طرف خراسان حركت كند عیالات و اهل بیتش را جمع فرمود و فرمان داد تا بر وی گریه كنند و آن حضرت صدای گریه آنها را بشنود.

سپس دوازده هزار دینار در میان آنها تقسیم كرد، و فرمود: من دیگر به طرف شما مراجعت نخواهم كرد.

بعد از آن در حرم جدش حضرت رسول صلی الله علیه و آله حاضر شد و با آن جناب وداع فرمود و گریه كرد، و به طرف خراسان حركت نمودند.